Twee keer per maand het bomvolle 7 Ditches Magazine in je inbox vol met highlights en achtergronden? Meld je dan nu aan!

Op 7 Ditches TV staan meer dan 500 interviews met ondernemers en andere boeiende mensen. Ook tientallen journalisten en mediaprofessionals vonden hun weg naar de camera’s van het online TV station voor boeiende gesprekken en spraken zich uit over hoe media en journalistiek zich ontwikkelt.

10 boeiende visies op journalistiek en media:

Dit is een van de ondernemerslessen uit het boek ‘Ondernemerslessen van een InternetCowboy’ (2011) van presentator en dagvoorzitter Ronnie Overgoor dat in het jaar van publicatie direct gekozen werd tot Ondernemersboek van het Jaar. 
Ronnie publiceert iedere zondagavond een van zijn ondernemerslessen uit dit boek op zijn website www.ronnieovergoor.com.  Het hele boek is als pdf bestand hier te downloaden.

(update: De term social enterprises bestond nog niet, toen ik dit schreef in 2011)

Sinds ik met werken begon begin jaren ’90 van de vorige eeuw, wilde ik al iets met Afrika doen. Dit komt vooral door mijn oom Joop, die al sinds de jaren ‘60 als missionaris in Ghana zit. Eens in de zoveel tijd kwam hij in Nederland en bracht dan cadeautjes en verhalen mee. Vanaf dat ik kind was, wist ik dat er zoiets als Afrika was. Vanaf dat ik met mijn carrière startte, wilde ik iets met Afrika doen. Ik geloof heilig in de combinatie van idealisme en commercie, maar wist niet goed hoe ik die vorm moest geven.

Eind vorige eeuw, in de tijd dat het allemaal niet op kon met ons internet bureau in Amsterdam, zat ik met zakenpartner Stef op een groot congres waar een Amerikaanse internetondernemer trots een PowerPoint slide liet zien met ‘all his offices around the world’.
Ik zag er wat raars aan en toen ik nog eens goed keek, zag ik dat-ie het continent Afrika op de wereldkaart had weggepoetst, het was zee geworden! Waarschijnlijk vond-ie het er niet stoer uitzien, zo’n leeg continent zonder bolletjes van kantoren …

Ik keek opzij naar Stef en wist ik het ineens, ik zei: ‘We gaan een internet bureau starten in Ghana.’

Door dit te doen konden we lokale professionals een baan bieden, kregen ze salaris en hadden ze zaken in eigen hand. Zo gezegd zo gedaan en in 2001 openden we officieel Explainer DC Ghana. Een paar jaar later ging het met ons kantoor in Amsterdam snel bergafwaarts en hebben we Ghana overgedragen aan het management aldaar, zodat ze zelfstandig door konden. Explainer DC Ghana draait op het moment van dit schrijven nog steeds en is een van de bekendere internet bureaus in Ghana.

Ik ben niet helemaal blij hoe alles is verlopen als ik terugkijk, had vele dingen anders willen doen, maar ik had het voor geen goud willen missen. Voor alle werknemers in Amsterdam was het een avontuur waarmee we ons enorm onderscheidden, vele mensen zijn ook in Ghana geweest en een aantal zelfs gebleven.
Eplainer DC nam stelling door dit te doen en bood een alternatief naast ontwikkelingshulp, iets waar ik geen voorstander van ben. Ik geloof in evenwaardige samenwerking en het economisch principe van het bieden van toegevoegde waarde.

Ieder jaar met kerst zien we het weer gebeuren. Bedrijven gaan dingen doen met goede doelen, ondersteunen projecten in Afrika en maken dat kenbaar aan hun relaties als een soort statement dat ze goed bezig zijn. Dit mag wat mij betreft nog wel wat dieper worden uitgewerkt. Idealisme en commercie samen zijn een prachtig spanningsveld en zou wel eens een krachtige combinatie voor de toekomst van het bedrijfsleven kunnen zijn. Want alleen maar omzet, winst en shareholders value is niet meer van deze tijd.

Daarnaast is er meer en meer behoefte bij bedrijven aan inhoud en een verhaal, producten en diensten zijn immers meer en meer commodity geworden. Niet voor niks dat merken als Ben & Jerries, Apple, Virgin en Innocent zo onderscheidend en uniek zijn, ze zijn ‘echt’ en hebben een verhaal (en charismatische leiders en oprichters!).

Waar ook kansen liggen, is de omarming van kunst en cultuur door ondernemers. Kunst en cultuur komt meer en meer onder vuur te liggen als het gaat om overheidssubsidie, maar biedt wel vaak uniciteit, inspiratie en andere schoonheid. Prachtig materiaal dat heel goed in een huwelijk past met een bedrijf met een commerciële propositie.

Ik schrijf deze posting niet om te zeiken (ok, wel om wat frustratie van me af te typen en ja, ik ben wat beroepsgedeformeerd, ok ..), maar ik schrijf ‘m vooral omdat ik vind dat klanten dit soort ervaringen moeten blijven vertellen en delen. 
Waarom? Omdat ze vaak zo haaks staan op de beloftes van de bedrijven in kwestie en omdat ik de hoop heb dat ze het ooit gaan leren. Dankzij het gezeur van die kloteklanten.

In dit geval, XS4ALL.

Ik ben redelijk grootgebruiker van internet, met name uploaden is bij mij van belang, gezien de vele video’s die hier de deur uitgaan voor o.a. 7 Ditches TV en N Channel TV. Vele GB’s worden bij mij het net opgeduwd, dus de glasvezel propositie van 500 MBit up t.o.v. mijn huidige abonnement bij Ziggo was mij de reden voor overstap. Dure grap, maar voor mij de moeite.

Mijn ervaring van vandaag, de dag dat ik zou worden aangesloten:

1. Voortraject prima, alle seinen op groen, alle communicatie netjes.
2. Om half 7 komt een uur later dan gepland de monteur. Die ziet al binnen 5 minuten dat er geen glas signaal het huis inkomt en gaat na aanmaken van een call weer weg. U hoort van ons, sorry.
3. Ik bel (mobiel) de helpdesk om toch een aantal zaken even te checken. Gelukkig heb ik Ziggo nog niet stopgezet, maar mijn vaste telefoonlijn is wel door XS4ALL overgenomen sinds vandaag, waarop ook mijn (brand) alarm zit. Deze lijn werkt dus niet meer sinds vanochtend. Dus ik wil even de planning weten en vragen wanneer het abonnement nou formeel ingaat (pure interesse :)). Ik heb na 15 minuten in de wacht te hebben gestaan opgehangen.
4. Toen maar een mail gestuurd met mijn vragen. Na paar minuten een standaard reply: ‘We reageren binnen 7 werkdagen.’

XS4ALL roept hard om zijn klantvriendelijkheid, dat is hun propositie en dat is de reden dat ik voor ze kies. Immers: Producten en diensten geloof ik wel, maar service is What I Want.

Na vandaag de volgende aandachtspunten voor XS4ALL:

1. In e-mail staat dat de monteur om half 6 komt, maar dat een half uur ervoor of erna ook kan. Hij komt om half 7. Detail verder, maar als klantenservice zo hoog in je vaandel staat, under promise dan en over deliver. Basis puntje, lijkt me.
2. Hoe kan het dat ik geen signaal heb op de dag van aansluiting? This is internet, man! De monteur komt voor niks, allemaal gedoe, dom, tis verdorie je core business.
3. Helpdesk op de site staat op groen, wachttijd kort. Ik sta 15 minuten in de wacht en hang dus maar op. Krijg zwaar het gevoel dat als ik optie ‘ik ben nog geen klant maar wil het worden’ had ingetoetst ik eerder was geholpen….zeg eerlijk?
4. Dan maar een mailtje. Reactie? Een geautomatiseerd mailtje terug met de melding dat je binnen 7 (!) werkdagen reageert?? Klantvriendelijkheid van een internetbedrijf anno 2014??

To be continued..

Ronnie

Twee keer per maand het bomvolle 7 Ditches Magazine in je inbox vol met highlights en achtergronden? Meld je dan nu aan!

Op 7 Ditches TV staan meer dan 500 interviews met ondernemers en andere boeiende mensen. Ook tientallen trendwatchers en innovators vonden hun weg naar de camera’s van het online TV station voor boeiende gesprekken en spraken zich uit over hoe onze toekomst eruit zal zien.

De toekomst volgens Adjiedj Bakas, Wim de Ridder, Lieke Lamb, Martijn Aslander en Boris Veldhuijzen van Zanten.

Dit is een van de ondernemerslessen uit het boek ‘Ondernemerslessen van een InternetCowboy’ (2011) van presentator en dagvoorzitter Ronnie Overgoor dat in het jaar van publicatie direct gekozen werd tot Ondernemersboek van het Jaar. 
Ronnie publiceert iedere zondagavond een van zijn ondernemerslessen uit dit boek op zijn website www.ronnieovergoor.com.  Het hele boek is als pdf bestand hier te downloaden.

Veel ondernemers lopen soms naar buiten toe wat warrig te communiceren over hun propositie. Beetje van dit en een beetje van dat. En we doen ook nog zus en als het moet ook nog een beetje van zo.

Explainer DC, ons internetbureau in de jaren 90) hebben we altijd gelabeld als ‘high end’ internetbureau. Advies en creatie voor grote opdrachtgevers, dat deden we.
Echter, daarnaast deden we heel veel ‘low end’ werk. Hosting, kleine websites en ander doorlopende, minder sexy, business. Daar hebben we naar buiten toe echter nooit iets mee gedaan, om onduidelijkheid te voorkomen.

Als bedrijf doe je altijd verschillende dingen. Natuurlijk moet daar focus en een strategie achter zitten, maar wees gerust en probeer niet alle activiteiten in je boodschap naar buiten te proppen.

Je image naar buiten moet helder zijn en eenduidig, maar dat je daarnaast nog een aantal andere dingen doet die lekker omzet opleveren en zorgen voor continuïteit hoef je niet in je corporate brochure te zetten.

Twee keer per maand het bomvolle 7 Ditches Magazine in je inbox vol met highlights en achtergronden? Meld je dan nu aan!

Op 7 Ditches TV staan meer dan 500 interviews met ondernemers en andere boeiende mensen. Ook tientallen CEO’s vonden hun weg naar de camera’s van het online TV station voor boeiende gesprekken.

Een overzicht van 5 CEO’s die zich open uitlaten over hun bedrijf, koers en strategie.

Dit is een van de ondernemerslessen uit het boek ‘Ondernemerslessen van een InternetCowboy’ (2011) van presentator en dagvoorzitter Ronnie Overgoor dat in het jaar van publicatie direct gekozen werd tot Ondernemersboek van het Jaar. 
Ronnie publiceert iedere zondagavond een van zijn ondernemerslessen uit dit boek op zijn website www.ronnieovergoor.com.  Het hele boek is als pdf bestand hier te downloaden.

Toen ik nog jong was (duhhh…:)) flapte ik er alles uit. Bewust. misschien nog wel een beetje meegegeven door de theatertijd op de academie was ik erg expressief en open tijdens het zakendoen.

Ik vond dat dat moest. Idealist die ik toch een beetje ben, heb ik altijd geloofd in eerlijk zakendoen, dus waarom zou je niet eerlijk zijn en alles zeggen. Dat deed ik dus ook maar.

Totdat ik merkte dat het toch niet altijd even handig was. Er waren momenten tijdens onderhandelingen, tijdens het pitchen bij potentiële opdrachtgevers, of tijdens gesprekken met personeel dat ik achteraf dacht: ‘damn, niet handig.’

Ik zat hier vaak best mee, want het was toch een soort van ‘believe’ waarlangs ik opereerde.
Mijn gemoedsrust kwam toen ik een gulden middenweg vond, namelijk: niet liegen, maar ook niet per se alles zeggen.

Vooral die laatste is een lesje voor me geweest. Niet persé alles zeggen.

Lodewijk Asscher heeft de discussie gestart over hoe zaken in onze samenleving t.g.v technologie drastisch aan het veranderen zijn. Jammer is dat de discussie nu bijna alleen maar gaat over ‘de robots die onze banen inpikken’. Terwijl de hele discussie niet over robots zou moeten gaan.

Want robots roepen voor mij toch vooral een beeld op van aardige aan elkaar gelaste stukken schroot die aardig om kunnen gaan met clowns en acrobaten, of een aardig partijtje kunnen voetballen.

Waar het om gaat is dat technologie, nog specifieker, internet technologie, overal zijn intrede doet. In organisaties, in processen, in machines, producten, diensten en mensen. Internet zit straks overal in en dat betekent dat alles verandert.

Drie dingen die in mijn ogen goed zijn om mee te nemen in de discussie:

1. Technologie pessimisme

Ik praat er op podia veel over: Technologie pessimisten. Mensen die enorm vaak de discussie overheersen met negativiteit.

Het zijn mensen die alle technologische ontwikkelingen eigenlijk niks vinden. Angst voor verandering, angst dat je business wordt opgevroten door een ander is wat ze drijft. Kijk naar de stakende taxichauffeurs die Über willen verbieden, of alle protesten rondom Airbnb. Achterhoede gevechten, zoals Hans Breukhoven ze voerde toen de muziekindustrie kennis maakte met de mogelijkheden van internet.

Want paard en wagen zijn ook vervangen door de auto, en de chauffeur wordt nu vervangen door internet technologie. Simpel.

Technologie pessimisten lachen nieuwe ontwikkelingen weg, stikken van de waardeoordelen (‘kinderen hebben geen sociaal contact meer door internet’….Say what??) en geven internet overal de schuld van (‘internet is gevaarlijk, want mijn kind van 12 kan met mijn creditcard zomaar dingen online bestellen’…. Wat is dan jouw probleem? Het internet, of de opvoeding van je kind?).

Pas op dat de hele discussie nu gaat over ‘het probleem’ van de robots, maar kijk eerlijk of het probleem niet bij jezelf ligt. Sta open voor verandering en omarm technologie.

2. Nieuwe banen

Nog veel te weinig wordt er gesproken over alle nieuwe jobs en kansen die we hebben en krijgen! Wat vroeger enkel door grote bedrijven kon worden gedaan kunnen we nu allemaal zelf. Dankzij technologie kunnen we zelf uitgeven, producten maken, services aanbieden en ga maar door.

Dus we kunnen gaan discussiëren over de twijfelachtige toekomst van grote banken, energiebedrijven, winkels, en ga zo maar door, maar we kunnen ook praten over de mega kansen die er liggen voor iedereen die technologie begrijpt, omarmt en op de juiste manier weet te gebruiken.

3. Onderwijs

En dat brengt me bij mijn stokpaardje, het onderwijs. Door Asscher genoemd, maar ondergesneeuwd in de verdere discussie die enkel over de bedreiging van de robots gaat.

Het onderwijs. De plek waar mijn kinderen nog ongeveer hetzelfde doen als ik dertig jaar geleden, waarbij alleen hun wereld volledig is veranderd en is doordrenkt met internet. Waar ‘uit je hoofd leren’ van voor de leerlingen volledig irrelevante content nog steeds centraal staat en waar de focus op die zaken ligt waar je níet goed in bent in plaats van zaken waar je passie en talent zit.

Een systeem dat volledig is gebaseerd op het voorbereiden op een wereld die niet meer bestaat en steeds irrelevanter wordt voor de vorming van de jeugd.

Ik kan het niet beter illustreren aan de hand van bovenstaand plaatje dat een paar weken geleden op een ouderavond van een mavo werd getoond om de mogelijkheden te laten zien voor banen die hun leerlingen kunnen gaan krijgen. De Top 5 wat mij betreft:

1. Ambachtelijk kaarsenmaker
2. Glasblazers
3. Zadel- en tuigmakers
4. Hoefsmeden
5. Uurwerkmakers

Als het onderwijs niet heel rap drastisch vernieuwt vanuit de diepste kern van haar bestaan, dan heeft ze over tien jaar haar bestaansrecht volledig verloren. Ik hoop dat er dan voldoende robots zijn, die de kinderen van mijn kinderen kunnen opleiden en trainen voor de wereld van dan.

Mijn oom Joop Visser is een 70 jarige priester, wonend in Ghana. Een man die veel heeft meegemaakt sinds hij als tienjarig jongetje bedacht dat ie naar Afrika wilde.

Dit verhaal wilde ik optekenen en dus heb ik dat samen met cameraman Godfried de Vries gedaan. In augustus zijn we naar Ghana afgereisd en hebben we in een week tijd al het materiaal geschoten om te komen tot onderstaande documentaire van 30 minuten.

Een verhaal over religie en kerk, over idealen en revolutie. Maar vooral een verhaal over Joop’s onvoorwaardelijke liefde voor Afrika en haar mensen.

Dit is een van de ondernemerslessen uit het boek ‘Ondernemerslessen van een InternetCowboy’ (2011) van presentator en dagvoorzitter Ronnie Overgoor dat in het jaar van publicatie direct gekozen werd tot Ondernemersboek van het Jaar. 
Ronnie publiceert iedere zondagavond een van zijn ondernemerslessen uit dit boek op zijn website www.ronnieovergoor.com.  Het hele boek is als pdf bestand hier te downloaden.

Ooit bestond het doen van pr uit het versturen van veel faxen naar redacties van kranten, radio, tv en bladen. Die tijd is veranderd. Pr is echter wel nog steeds van groot belang; als je het goed doet, is het reclame zonder dat je ervoor betaalt. Een paar regels die ik hanteer als het gaat om m’n eigen ‘pr’;

Nieuws

Is datgene waar je mee komt nieuwswaardig? Da’s toch het eerste waar redacties op zullen letten. Teveel ondernemers sturen persberichten, waaruit vooral naar voren komt hoe belangrijk of goed ze zelf zijn en wat hun commerciële propositie is. Redacties prikken daar eenvoudig doorheen. Nieuwswaarde zit bijvoorbeeld in het noemen van maatschappelijk of branchebelang. Of appelleren aan een innovatie in jouw industrie. Dus denk over je eigen nieuwsfeit heen en plaats het in een bredere, nieuwswaardige context.

Breng het objectief

Een persbericht moet geen reclameboodschap zijn. Ons product is het beste en andere overtreffende, subjectieve waarnemingen horen niet in een dergelijk bericht. Maak een bericht met feiten.

Ken de pers

Anonieme redacties zijn niet zo interessant. Mensen die er werken wel. Zorg dat je de persmensen leert kennen. Via congressen, evenementen, of door contact met ze op te bouwen, los van je persmomenten. Op het moment dat je ze leert kennen, stijgt ook de gunfactor als je eens een bericht de pers in wilt hebben.
Ook hier komt trouwens weer social media om de hoek kijken. Journalisten zitten allemaal op Twitter, LinkedIn en Facebook, dus prima direct te benaderen. En volg ze ook op kanalen als Twitter. Waarom?

Voorbeeldje:
Ik volg Louis Hoeks, (in 2011 nog) redacteur van het business katern van het FD, een voor mij interessant umfeld, op Twitter. Op een dag plaatste hij een tweet dat hij op zoek was naar ondernemers die tegenslag hebben gekend en daarvan hebben geleerd. Nou, daar kan ik over meepraten, dus een tweet terug was snel gedaan. Een week later stond er een artikel over mij paginagroot in het FD. Had ik Louis niet gevolgd op Twitter, had ik het gemist. Simpel.

Je boodschap

Journalisten zullen altijd jouw persverhaal gaan interpreteren en er een eigen verhaal van maken. Vaak resulteert dat in een artikel in de pers, waarvan je denkt: ‘Hmm, da’s meer het verhaal dat de journalist ervan wilde maken, dan dat het mijn verhaal is.’ Zodra je de pers gaat opzoeken met een persbericht, zorg dan van tevoren welke boodschap (en die past in één volzin) je kwijt wilt. En komt het tot een interview voor een artikel in de media, zorg dan dat je jouw boodschap erin hamert.
Makkelijk te distribueren

Een eenvoudige regel, maar zorg dat een persbericht makkelijk digitaal te distribueren is. Zet de tekst als platte tekst in een mail, of liever nog, door middel van een link gewoon op internet. Zorg voor bijpassend beeldmateriaal en zet dat ook in meerdere formaten (web/print) online. Stuur geen mails met attachments met formaten die mogelijk problemen opleveren op pc’s van journalisten met firewalls oid.

Je eigen pr-kanaal

En zoals wel vaker in dit boek wederom het belang van social media. Ik heb duizenden professionals die me volgen op kanalen als Twitter, Facebook, of LinkedIn waaronder ook alle journalisten in voor mij interessante media.

Dus als ik interessant nieuws heb dat ik kwijt wil, heb ik mijn eigen kanaal dat ik daar goed voor in kan zetten. Een goeie positie binnen sociale netwerken maakt je meer en meer onafhankelijk van traditionele media.

Je vormt langzamerhand je eigen mediakanaal.