Het gaat me niet eens alleen maar om wie de raket de lucht in schoot. Natuurlijk moet die worden gevonden en gestraft.
Het gaat me met name ook om de eerste dagen na de aanslag en het gedrag van de separatisten op de plek van de ramp, het onmenselijk barbaarse gedrag zonder enig respect. Van tassen omkiepen tot het jatten van sieraden en iPhones. En daarbovenop de reacties en het niet ingrijpen van een van de machtigste figuren op deze aardkloot, Poetin.
En nu verder…
Hoe gaan we om met een land als Rusland waarvan de leider heeft laten zien hoe hij omgaat met ons. Om maar niet te spreken van het tuig dat daar met geweren in de hand zwarte dozen komt overhandigen?
Door een nieuwe koude oorlog te starten? Denk het niet.
Ik blijf Imagine van Lennon draaien.
Ik hoop op een toekomst waarbij menselijkheid en ethiek het wint van macht en economisch gewin. En waar we ons onafhankelijk opstellen zodat we daarin zuiver kunnen blijven.
Ik hoop op Frankrijk die de klus teruggeeft om grote oorlogsschepen iov Rusland te bouwen en alternatieven bedenkt om de arbeiders aan het werk te houden.
Ik hoop op Messi, Robben, Ronaldo en andere helden dat ze een vuist maken en zeggen dat ze het WK2018 niet in Rusland zullen spelen.
En ik wacht op een energiebedrijf die mij als Nederlander belooft dat ie gas afneemt van overheden die fatsoenlijk in het leven staan. Ik betaal er graag het dubbele voor.
Plofkippen eten we niet meer, kleding dat wordt gemaakt met kinderhandjes dragen we niet meer.
Zakendoen met overheden die zo met overleden burgers omgaan zoals Rusland heeft laten gebeuren doen we ook niet meer.
Er is maar 1 land: de aarde
Er is maar 1 volk: de mensheid
Er is maar 1 wet: de liefde
Maak 'r wat van.
Ronnie