Beeldverhalers: Het nieuwe interviewen

Eva, Jeroen, Matthijs en Humberto behoren tot de top van Nederland als het gaat om presenteren en interviewen. Zij bedienen het grote publiek langs het ‘klassieke’ kanaal dat televisie heet. De komende jaren zullen we daarnaast een groeiende behoefte zien aan presentatoren die in opdracht van uitgevers, merken, adverteerders en organisaties via internet videoverhalen zullen gaan maken voor gerichte doelgroepen. Ik noem deze nieuwe groep ‘beeldverhalers’ en zij vertegenwoordigen een nieuwe manier van interviewen. 

Wat zijn de kenmerken van deze beeldverhalers, los van talent en plezier dat uiteraard de basis vormt?

beeldverhalers-chart


Media training

Veel mediatrainers zijn ervaren rotten uit de oude televisiewereld. En daarin schuilt een risico. Kijk naar de online helden in de vorm van vloggers, waar de nieuwe generatie kijkers vele uren per dag naar kijkt en zie hoe zij het anders doen.  Presenteren en interviewen is niet meer een kwestie van netjes stilzitten, de juiste bewegingen maken met je handen, luisteren en netjes praten.

Natuurlijk zijn er dingen te leren waardoor het prettiger wordt om naar een gesprek of interview te kijken, maar het gaat minder om de vorm en meer om de inhoud. Voer gewoon een tof gesprek, waar je zelf van geniet.

Klassiek geschoolde presentatoren zullen in de online wereld eerder dingen af moeten leren. 

Iedereen is gelijk

Beeldverhalers hebben de eigenschap iedereen als gelijke te zien. Dit betekent dat het hen in de kern niet uitmaakt wie ze interviewen: Een directeur, minister, loodgieter, kind van vijf of hun moeder. Iedereen is gelijk. We doen allemaal andere dingen en zijn allemaal verschillend, maar in essentie gelijken. Allemaal mensen. Deze eigenschap is handig, omdat de beeldverhalers rustig blijven, ook als er ‘een-belangrijke-persoon’ wordt geïnterviewd. Het is ook maar een mens.

Geen toneelstukjes

Branded content, customer media, sponsored content, whatever. Het maakt mij niet uit wie de video betaalt, maar maak geen kinderachtige gescripte toneelstukjes! De kijker is een normaal mens met normaal verstand en prikt daar enorm doorheen. Dus geen glanzende roze desk met een blonde presentatrice en twee call center directeuren die met behulp van oplopende grafiekjes prachtverhalen vertellen aan de hand van een vooraf bepaald obligaat vraag- en antwoordspelletje. 

Een belediging voor je publiek een belediging voor je gasten en een belediging voor jou als presentator. Kappen met die onzin video’s.


De waarde van een klein bereik

Bij klassieke televisie is maar éen graadmeter: De kijkcijfers. Hoge kijkcijfers betekent dat een programma ‘goed’ is, lage kijkcijfers maakt een programma slecht en haalt het van de buis.

De ontwikkeling die ik voorzie online is wat ik ook wel ‘toegepaste video’ noem; Videoverhalen die niet dienen ter vermaak van de massa, maar die dienen ter inspiratie, als duiding, educatie of om te  informeren richting een selecte doelgroep. Dit betekent een andere rol voor de presentator, omdat je uit mag gaan van een gewild en gericht kijkpubliek die bewust kiest om iets te kijken. Dit is een geheel ander publiek dan een groot publiek dat vermaakt wil worden met nieuws, bn-ers en shownieuws. Je bent daardoor niet bezig met zaken zoals het zolang mogelijk vasthouden van publiek met cliffhangers, het harken naar quotes om maar te zorgen dat je nieuwswaarde creëert en het verzanden in algemeenheden omdat je iedereen moet bedienen.

We zullen gaan wennen aan het feit dat ‘goed’ en ‘waardevol’ niet gelijk hoeft te staan aan ‘groot bereik’. 

Stel je voor dat de Alzheimerstichting een serie gesprekken zou maken over dementie. Met verpleegkundigen, mantelzorgers en andere professionals. Negen van de tien mensen die dit lezen zullen denken: Moah, best saai. De tiende heeft een moeder of vader die beginnend dement is. Voor hem of haar zijn deze gesprekken goud waard.

Ditzelfde geldt voor een serie gesprekken over pensioen, de journalistiek, fotografie, zorg, onderwijs innovatie, architectuur of marketing.


Vragen, doorvragen en afwijken van je plan

Het is een cliché, maar open vragen nodigen echt uit. Dus begin een vraag met wie, wat, waarom, waar, hoe of wanneer. En hou ze dus kort. Vertel er niet een heleboel omheen, maar stel de vraag:

“Waarom doe jij dit? Waarom werd je boos? Wanneer is je carrière geslaagd? Wat is de juiste manier om ermee om te gaan?”

Nog belangrijker is doorvragen. Het wordt zo vaak vergeten, maar het laat een gesprek pas echt rollen.

Voorbeeld:

Gast: “Ik heb veel dingen meegemaakt tijdens mijn studententijd, die bepalend zijn geweest voor mijn carrière” …
Jij: “Wat waren die dingen dan?”

Of:

Gast: “Ik heb nou eenmaal een enorme hekel aan overleggen”
Jij: “Waarom?”

Klinkt logisch, maar gebeurt te weinig. Waarom?

Je hebt een interview of tafelgesprek goed voorbereid en in je hoofd zit het plan waar je ‘langs’ wil tijdens het gesprek. In plaats van actief te luisteren, ben je al bezig met het volgende onderwerp of de volgende vraag. En daardoor mis je al die ‘doorvraag’ momentjes.

Gun jezelf dus om het gesprek te laten ‘rollen’, te laten gebeuren wat er gebeurt, en durf van je plan af te wijken. Wat niet wil zeggen dat je de regie over het gesprek loslaat.

Duiding

De wereld wordt steeds complexer en voor steeds meer mensen wordt bepaalde thematiek steeds moeilijker te begrijpen. Daarnaast leest de mens steeds minder, in ieder geval geen dikke brochures of handleidingen meer, maar kijkt men naar video. De taal van morgen is video. Het eenvoudig en helder kunnen duiden van mensen en hun beweegredenen en van complexe zaken is een onmisbaar talent dat de goede presentatoren de komende jaren steeds meer zal gaan onderscheiden van de rest.

Een belangrijke eigenschap om tot die duiding te komen is om eenvoudige vragen te stellen. De interviewer is niet dommer of slimmer ben dan de gemiddelde kijker. Op het moment dat hij/zij dus dingen niet helemaal begrijpt vraagt de presentator door: “Leg eens uit?”, of “Als je aan je moeder uit moet leggen wat het betekent, hoe vertel je dat dan aan haar?” en doorvragen: “Sorry, maar ik begrijp nog steeds niet goed wat je nou eigenlijk zegt”.

Ook hier dus weer de kracht van het doorvragen.

Oprechte nieuwsgierigheid naar verhaal

Het moment dat de camera draait geldt er maar 1 ding: Je gast, of je gasten. Je wil dingen van ze weten, je wil dingen van ze horen, je wil weten wat ze beweegt en drijft. 

Ofwel: Je bent oprecht nieuwsgierig naar hun verhaal.

Het gaat niet om jouw mening

Ik vind persoonlijk dat je best je mening mag geven. Graag zelfs. Je krijgt dan meer een gesprek in plaats van een interview, iets waar ik persoonlijk erg van hou. Maar het gáat niet om jouw mening. Klinkt als een klein verschil, maar is hartstikke belangrijk. Een hele dunne scheidslijn trouwens, tussen je eigen mening geven en je eigen mening te centraal willen stellen.

Ikzelf was er bijvoorbeeld erg goed in om een vraag te stellen in de vorm van een betoog van een minuut over het onderwerp. De gast hoefde alleen nog maar: ‘Ja, dat klopt’ te zeggen :).  Heb dat in de loop der jaren geprobeerd eruit te rammen. 

Je staat altijd ten dienste van het verhaal, maar de inbreng van je eigen mening en nieuwsgierigheid kan een gesprek op een mooie manier kleur geven.


Humor met respect als vangrail

Humor is een prima element tijdens gesprekken. Het brengt ontspanning en authenticiteit in een gesprek en het is leuk voor publiek en kijkers. Humor is wat anders dan je gasten afzeiken. Denk daar goed over na vantevoren. Hoe scherp, grof, direct kun je zijn in het te voeren gesprek?

Collega Jan van Setten zei ooit: Alles mag, maar met respect als vangrail. Een credo dat ik dagelijks hanteer in mijn presentatiewerk.


Fuck de headset

Ik hoor alle audiopro’s al grommen, maar sorry guys: Fuck de headset! Ok, als je in een rumoerige ruimte moet presenteren, de akoestiek is lastig, het stormt op de set en je moet als presentator 360 in de rondte praten terwijl je in een achtbaan zit, dan kan het handig zijn, maar voor een rechttoe rechtaan interview of talkshow in een studio? 

Gewoon lekker een reversmicrofoon.

Het houdt je hoofd vrij, je ziet er niet belachelijk ‘spacy’ uit en je gezicht en nek zitten tenminste niet bij elk camerashot onder de pleisters. Los van het feit dat ze al-tijd moeilijk gaan doen tijdens het gesprek door los te gaan hangen of van je oor af te glijden. 


Webinars

Bezint eer ge begint. Een goed webinar presenteren is echt ff lastiger dan een interview doen. Het is vaak live, er komen vragen van publiek bij, er is interactie met het publiek, je moet script en tijd in de gaten houden, etc. etc..

Oefen eerst flink met gewoon interviewen en presenteren voordat je webinars gaat doen.


Shut up and listen

Hou je mond. Pure projectie dit, want ik ben een enorme kletsmajoor en oh, wat vind ik luisteren lastig. Maar wat kún je een mooi gesprek maken door heel weinig te praten, veel stiltes te laten vallen en goed te luisteren. 

Probeer het en speel ermee.

Laat jezelf zien

Je hebt het over ‘angst’ met een gast. Vertellen dat je daar zelf ook wel eens last van hebt en dan vragen hoe hij of zij daarmee omgaat, maakt een gesprek persoonlijker. En omdat je zelf ‘open’ bent biedt je de ander de mogelijkheid om ook open te zijn.

Geen trucs om publiek vast te houden

Klassieke TV gaat om hoe je kijkers vasthoudt. Beeldverhalers hebben daar minder mee, omdat kijkers proberen vast te houden ervan uitgaat dat de kijker eigenlijk niet wil kijken. Beeldverhalers denken andersom. Kijkers zijn mensen die bewust geïnteresseerd zijn in het gesprek vanwege een voor hem/haar moverende reden. Trucs om publiek vast te houden hoef je daarom niet te beheersen. Goeie gesprekken voeren wel. En dat kan de beeldverhaler.

Originators

Je kunt de wereld verdelen in ‘originators’ en ‘followers/copycats’. De eerste groep is veruit in de minderheid. Zij zijn de mensen die originele opvattingen, ideeën en meningen hebben of creëren, die vanuit hun eigen entiteit stelling nemen. Zij worden gevolgd en gekopieerd door de rest. Beeldverhalers behoren tot de eerste categorie.

Ronnie Overgoor – Beeldverhaler in de Quote

In de november editie van Quote een kort interview over mijn 7 Ditches TV initiatief. De kop: Beeldverhaler. Mooie term voor wat ik ben. Ga ik meer mee doen met die term 🙂

Het artikel:

Wie graag naar goede gesprekken met inspirerende ondernemers kijkt, komt op tv slecht aan zijn trekken. Gelukkig is er 7 Ditches TV van Ronnie Overgoor.

 

En zo ist … 😉

Nieuwe gesprekken op 7 Ditches TV met o.a. Pieter Schoen, Philip Wagner, Joke Hermsen en Iris Gündel

Vandaag weer tien nieuwe gesprekken opgenomen voor 7 Ditches TV die allemaal de komende weken online beschikbaar zullen komen.

De diversiteit was enorm. Van oprichter Pieter Schoen van de Nederlandse Energiemaatschappij en Hooglereraar Philip Wagner tot Filosofe Joke J. Hermsen en de 20 jarige Iris Gündel die eind november uitkomt met haar boek Schei eens uit.

Vind je het leuk om regelmatig op de hoogte te worden gehouden van nieuwe video’s? Abonneer je dan op de 7 Ditches TV nieuwsbrief!

Picnic wordt Challenger van het Jaar op Sprout Challengerday

Vandaag mocht ik dagvoorzitter zijn op het altijd super inspirerende event ChallengerDay, georganiseerd door Sprout.

Weer zo’n dag dat je enorm geniet van het feit dat je dagvoorzitter mag zijn, vol met inspirerende sprekers en sessies. Erg inspirerende verhalen van o.a. André Kwakernaat, oprichter van Twinfield en nu ook actief met Team4Talent, Roland Kieft, dirigent en artistiek directeur van het residentie orkest, Taco Oosterkamp en de Noorse Erik Betrand Larssen met een prachtverhaal.

Sprout Challenger Day 2015
Sprout Challenger Day 2015

Hoogtepunt voor mij was, los van een opkomst op een vette Oxboard, Sharon Kroes. Wat een gast. Een abolsute autoriteit op het gebied van debatteren, aangevuld met scherpe en adremme humor, waar ik zo van hou.

Mooiste van de ChallengerDay is tot slot altijd het publiek. Een breed scala aan ondernemers. Jong, oud, man, vrouw, maar allemaal open minded, met zin om te leren en de luiken open voor inspiratie.

De winnaar van de Challenger van het Jaar verkiezing werd Picnic. Een enorm spannende startup die ons allemaal aan het online boodschappen wil krijgen. Toeval wil dat ik pas geleden een van de initiatiefnemers mocht interviewen op 7 Ditches TV. Feel free to watch ofcourse!

Sprout Challenger Day 2015
Sprout Challenger Day 2015

[7 Ditches TV Archief] Roos van Tongerloo: (student journalistiek) “Je loopt vervelend voor met een master nieuwe media op zak”

Roos van Tongerloo is een van de jongelingen die nog een carrière aandurft in de media. Een fervent blogger met haar naam in de student-talentlijst HOT100. Binnenkort gaat ze stage lopen bij De Telegraaf. “Ik kan de bullenbakken daar aan.”

Van Tongerloo studeerde nieuwe media en televisie aan de UvA en volgt nu een postdoc journalistiek in Rotterdam.

“Je loopt vervelend voor met een master nieuwe media op zak”, zegt ze. “Die nieuwe ontdekking heb ik jaren geleden al gezien, maar als ik dat zeg ben ik arrogant.”

Ze kan echter vooral uitleggen wat de trends niet zijn. “Sharen en 2.0 zijn achterhaald”, beweert Van Tongerloo. “Steeds meer mensen laten Facebook achter zich.”

Daarom kijkt Van Tongerloo liever naar meisjes van vijftien. “Ik let veel op wat mijn jongere zusje doet. Zij gebruikt bijvoorbeeld Snapchat.”

Creatief
Met een moeder als filmmaker en een vader die in een band speelt komt Van Tongerloo uit een creatief nest. “Mijn ouders zijn enorme charmeurs. Je ‘Like-ability’ kan je enorm ver brengen in het leven.”

Een leven zonder internet kan ze zich niet voorstellen. “Op internet gelden andere regels. De vrijheid van meningsuiting is hiermee bijvoorbeeld totaal veranderd.”

[7 Ditches TV Archief] Fred Boot: (producent) ‘Soldaat van Oranje zal niet worden uitgemolken’



De musical Soldaat van Oranje is de langstlopende musical in Nederland ooit. Hoe maak je in tijden van crisis een formule als deze? Producent Fred Boot vertelt over zijn succes.

1,3 miljoen mensen hebben in de afgelopen drie jaar de musical gezien. “Het idee dat het kan stoppen levert stress op, maar dit succes hadden wij ook niet verwacht”, zegt Boot.

De productiekosten voor een interactieve musical als deze liggen rond de tien miljoen euro. “Daar komen nog enkele tonnen aan management bovenop”, zegt Boot. “We gaan dit project niet uitmelken en gaan ook zeker geen korting geven op een kaartje als de  verkoop minder wordt.”

Op dit moment is de show echter verlengd tot maart 2015. Aan stoppen denkt Boot dus nog niet. “Het blijft zo ongelofelijk leuk. Dit is once in a lifetime”, zegt hij. “Hier moeten wij als team van genieten.”

Ontwikkelbudget
Het verhaal van verzetsheld Erik Hazelhoff kreeg Boot echter niet zomaar op de planken. “We hebben een bijzonder netwerk van mensen om ons heen verzameld”, zegt Boot.

“We bijvoorbeeld geholpen bij de herdenking van Hazelhoff, daar kwamen interessante mensen op af die ons wilden helpen.” Ondernemer Alex Mulder was uiteindelijk degene die het ontwikkelingsbudget vrijmaakte.

Boot is inmiddels echter ook bezig met een nieuw project over het ontstaan van New York. Kan het na zo’n succesdebuut nog beter? “Ik kom uit Groningen, dus ik ben nuchter”, zegt Boot. “Het blijft gewoon mijn werk.”

[7 Ditches TV Archief] Mark Zegeling: “Mijn boek gaat over zakenmannen die kleine huisjes van KLM sparen”

Hij stamt uit de tv-wereld, maar stuitte op een passie voor uitgeven na het schrijven van het boek “Sterke verhalen voor bij de borrel”, met anekdotes over de Nederlandse cultuur en architectuur.

Het boek gaat onder meer over de vele mensen die de delftsblauwe huisjes sparen die je krijgt op businessclassvluchten van KLM. “Dat zijn bijna allemaal mannen”, zegt Zegeling. “En ze veranderen allemaal in kleine kinderen als zo’n huisje mogen uitkiezen. Fascinerend.”

Oud politicus Bolkenstein zou er hele steden mee bouwen. Zegeling verbaasde zich er zo over dat het uitmondde in een boek dat hij ook zelf uitgaf. “Het succes is onverwacht”, zegt hij.

Zegeling vindt het spannend om te kijken hoever hij zelf komt, zonder een bekende uitgever. “Ik wil het zelf proberen”, zegt hij. Daarom sloot hij zich aan bij een cluster van uitgeverijen.“Zij doen alleen de back office.”

Proefdruk
Zegeling liet vorige zomer 1000 boeken “proefdrukken.” Verschillende warenhuizen toonden al interesse voor het uitkwam. “Bijenkorf kocht er een paar honderd in en AKO op Schiphol was uiteindelijk in no time uitverkocht”, zegt Zegeling.

Het boek is volgens de auteur interessant, omdat het spannend is. Het heeft drie titels die verschillende doelgroepen aanspreken en bevat kleine verhaaltjes met foto’s, zodat je het boek makkelijk weg kan leggen.”Het is een mooi cadeau, voor 29,95 euro”, beweert Zegeling.

Er zijn nu 15.000 boeken verkocht, resulterend in een omzet van een 250 duizend euro. “Ik ga het boek elk jaar updaten en er een app over de Nederlandse geschiedenis bij ontwikkelen.”

[7 Ditches TV Archief] Joost van der Plas (*bliep): ‘Jongeren zijn zo connected dat reclame van mond-tot-mond gaat’

Joost van der Plas is medeoprichter van *bliep, een telefoniebedrijf dat werd bedacht met de hulp van jongeren. “Zij runnen het bedrijf ook.”

Het bedrijf werd twee jaar geleden opgericht. “De jeugd moest in de drivers seat”, zegt Van der Plas. “We hebben hiervoor een jongerenpanel opgezet.”

En daaruit kwam al snel naar voren dat de wereld van mobiele providers als een vervelende wordt beschouwd. De branche moest meer open en eerlijk.
Bliep is volgens van der Plas en mix tussen jong en oud. “Tussen de bedenkers en uitvoerders.”

Het bedrijf bestaat uit een app en een simkaart. “We noemen het een dagabonnement, elke dag kun je aan- en uitzetten wat je wilt en niet wilt via de app.”

Groei
Er zijn 70000 simkaarten verkocht in anderhalf jaar tijd. “We willen zo snel mogelijk naar de honderdduizend. We zijn er nog niet, maar komen er wel.”

Bliep maakt daar geen traditionele reclame voor, want dat wekt teveel wantrouwen. “Jongeren zijn zo connected dat reclame van mond-tot-mond gaat.” Elke klant leidt zo volgens Vander plas tot meer klanten.

Daarmee konden de oprichters en twee privé-investeerders zich uitkopen van de initiële investeerder TMG. Over de waarde laat hij zich echter niet uit. “We groeien exponentieel.”

[7 Ditches TV Archief] “Als ik vermoord word, vervolg ze tot in de hel” – Oscar Hammerstein over vriend Pim Fortuyn

In dit openhartige interview met Sara praat Oscar uitgebreid over Pim Fortuyn en diens moordenaar Volkert van der Graaf.

Over Volkert van der Graaf: “Die hele Volkert van der G interesseert me geen bal.”
Overigens vindt Hammerstein dat hij levenslang had moeten krijgen: “Ik vond die moord zo ernstig.”

Verder: “Ik begrijp niet dat mensen nog in die man geïnteresseerd zijn. Ik wil me niet in die man verdiepen en ik hoef niet te weten hoe het verder met hem gaat.”

Iemand doodzwijgen vindt hij veel prettiger dan zich met die man bemoeien.

Fortuyn

Fortuyn was duidelijk bang voor een aanslag, vertelt Hammerstein. Hij verwijt nog steeds de overheid:
” Het was een fout van de overheid. De toenmalige minister van binnenlandse zaken had beveiliging moeten toekennen.”

Pim kon het niet zelf regelen, want hij had geen cent. Hammerstein vertelt over een gezamenlijk bezoek aan de Albert Heijn een paar weken voor zijn dood, waar Fortuyn tegen de cassière zei: “En deze beroemde advocaat betaalt de rekening voor me!”

Haatzaaien

Na zijn moord klaagde Hammerstein meerdere mensen en instanties aan voor haatzaaien. Een vorm van rouwverwerking? Nee, zegt Hammerstein.

Het had volgens hem een absoluut reinigende werking: Veel aangeklaagden, zoals Thom de Graaf, Rob Oudkerk en Melkert, zitten niet meer in de politiek.

Quote

De Quote schreef uitgebreid over de case Schreijenberg. Daarover zegt Hammerstein: “De zaak is opgelost, meer kan ik niet vertellen.”

Over het artikel is hij helder: “Dat stuk van Quote was echt kwaadaardig. Het is zo kwaadaardig geschreven en daardoor ongeloofwaardig.”

Hammerstein: “Het grote bezwaar tegen Quote: Ze zijn nooit positief over andere mensen, nooit. Dat kunnen ze niet dus het is een blad geschreven door een stel jaloerse, afgunstige mensen. Ze kunnen het kennelijk niet goed verteren dat het mij goed gaat.”