Als Jesse Klaver nou begint om de naam ‘GroenLinks’ te veranderen

Foto: ANP

Ik vind Jesse Klaver nu al te gek. VMBO gedaan, 29 jaar, kleurrijke jeugd, ambitieus en de drang om de wereld te veranderen. Ga ‘m alleen daarom al in de gaten houden.

Maar als ie nou ook nog mijn stem wil hebben, moet er nog heel wat gebeuren. Het belangrijkste schuilt hem in de naam GroenLinks. Het woord groen gooi ik sowieso over boord, wie dat niet is snapt er geen kont van. Iedereen snapt dat de zon altijd schijnt, de technologie er is, dus kappen met al die gasboringen en luisteren naar Elon Musk. Ofwel: Groen in je naam is net als ‘politieke partij’ in je naam zetten, voegt niks toe.

De crux zit ‘m echter vooral in het woordje links. De mensen waarover hij het heeft, ‘die voelen dat er iets broeit’, die zijn niet enkel links.

Ik geloof niet meer in links en rechts. Ik ben het allebei.

Ik irriteer me kapot aan het latente racisme in ons land, ik ben bijna communistisch als het gaat om het goed laten draaien van ziekenhuizen en scholen en ik vind dat we voor de kwetsbaren in onze samenleving goed moeten zorgen.
Maar tegelijkertijd irriteer ik me kapot aan de verborgen werkeloosheid bij instanties als overheden en zorginstellingen, waar het werk met een kwart minder mensen beter kan worden gedaan (oops, rendement denken!) en kan ik erg lastig tegen stakingen en vakbonden. Ik ben een super liberaal als het gaat om het niet bemoeien van de overheid door allerlei onzin regels en ambtenarij en ik weiger in een land te wonen waar je 75% belasting zou moeten betalen als je met je talent, passie en tering hard werken goed geld hebt verdiend, als een soort boetedoening ofzo.

Ik wil idealisme én commercie, economische groei én het hebben over waarom dat waardeloos kan zijn, ik wil een terugtrekkende overheid én een betrokken overheid, sociaal én liberaal, spijkerbroek én pak, rijk én arm, groen én blauw en links én rechts.

De drang van Jesse Klaver om de wereld te veranderen is vet cool, maar dan moet ie de politiek ook durven te veranderen, te beginnen met de naam en positionering van zijn partij.