De Volkskrant en hun omgang met abonnees ….. geef dan geen tablet!

Het blijft lastig voor bedrijven in Nederland om met hun klanten om te gaan op een manier die ikzelf vrij logisch vind, maar die steeds weer knap lastig blijkt uit te voeren..

Het super eenvoudige credo in mijn ogen: “Maak klant blij en neem problemen uit handen”. 

Toch? En dan zeker als de handel toch al niet spectaculair gaat. Neem de uitgevers.

De case:

Ik neem abonnement op de Volkskrant, papier en digitaal. Bij aanmelden wordt me een tablet aangeboden als cadeau, top! Na maandje ofzo nog niks, dus ik ga eens bellen. Wat blijkt: ze sturen de tablet pas op als er een paar maanden is betaald.
We moeten risico’s mijden, dus vooruit. Niet echt dat je zegt ‘daar word ik enthousiast van’ maar ok.

Vorige week mochten we ‘m ontvangen, de tablet. Van het merk ‘Empire’. Na herhaaldelijk opladen en op allerlei knopjes drukken: Niets, nada, black screen, niente.
Nou ben ik geen echte nitwit, dus kan ik de conclusie trekken: Hij doet het niet.

Tweetje eraan gewijd aan de Volkskrant, wil gegeven paard niet in zijn bek kijken, maar een kapotte tablet is vrij zinloos, dus wat te doen? De tweet geeft geen antwoord, want er komt namelijk geen reactie van het Twitter account van de Volkskrant. Nou weet ik niet precies welk Twitter account waarvoor dient, ze hebben er meerderen, maar ik verwacht op zijn minst een reactie van @Volkskrant.

Vandaag dus maar even gebeld met een dame van de klantenservice:

Dame: “En wat voor een tablet is dat dan, Meneer?”
Ik: “Een Empire mevrouw.”
Dame: “Dan zal ik even het telefoonnummer van Empire voor U opzoeken.”
Dame (is aan het zoeken): “…..”
Ik (denk na over antwoord dame): “….”

Na paar seconden waarin dame aan het Googlen is en ik heb nagedacht:

Ik: “Dus ik krijg een cadeau van U, een kapot cadeau, en U gaat me nu het telefoonnummer geven van de fabrikant zodat ik het verder uit kan zoeken?”
Dame (inmiddels al sjagrijnig): “Ja, zij geven de garantie.”
Ik (geïrriteerd): “Luister, ik vind dit raar. Ik krijg van jullie dit cadeau. Dan zeg je toch: Wat enorm vervelend, ik stuur direct een nieuwe op, stuur jij de defecte even terug? Met excuus voor de overlast?”
Dame (nu echt sjaggie, want hier heeft ze geen zin in, zo’n bijdehandte figuur die nog opgewonden wordt ook nog, wat denkt ie wel): “Dan stuurt U het toch terug naar ons als u dat wilt, Antwoordnummer 2277, 1000 PA Amsterdam.”

Lieve lezers, het is geen halszaak en die tablet zal me de figuurlijke reet roesten, maar ik wordt schijtziek van al die organisaties die het niet snappen….